Zwemmen om te (over)leven
Van wanhoop naar hoop.
Soms zet één moment je hele leven op zijn kop. Voor mijn familie gebeurde dat eind 2023, toen mijn vader na een reeks onderzoeken de verpletterende diagnose darmkanker, stadium 4 kreeg. Een grote tumor met uitzaaiingen in meerdere organen. De boodschap was keihard: geen genezing mogelijk, slechts een levensverlengende behandeling. Ons werd verteld dat we moesten rekenen op een paar maanden.
Dit nieuws kwam binnen als een mokerslag. Verdriet, paniek en onmacht overheersten, maar mijn zusje en ik besloten door te zetten en te zoeken naar hoop. Die hoop vonden we in de INTERACT-studie van het Catharina Ziekenhuis in Eindhoven. Dit baanbrekende onderzoek bood innovatieve behandelingen voor patiënten zoals mijn vader. Na een second opinion bleek dat hij in aanmerking kwam voor deelname. Het was een kans die hij met beide handen heeft aangegrepen.
Van januari tot juni 2024 onderging mijn vader deze behandeling, en het resultaat mag met recht een wonder genoemd worden. Hoewel volledige genezing helaas niet mogelijk was, werden de tumor en uitzaaiingen met 90% teruggedrongen. Dit betekende niet alleen meer tijd, maar ook een enorme verbetering van de kwaliteit van leven. Wat eerst slechts een paar maanden leken, veranderde in jaren vol mogelijkheden. Deze vooruitgang heeft niet alleen mijn vader zijn leven veranderd, maar ook dat van ons als familie. De dankbaarheid die we voelen voor het team van het Catharina Ziekenhuis is met geen pen te beschrijven.
De gesprekken die ik met mijn vader voerde tijdens deze periode, maakten me bewust van wat écht belangrijk is in het leven. Uitstellen is geen optie meer; je moet het nu doen. Toen mijn vader opmerkte dat hij ooit dacht dat ik een Ironman zou doen, kreeg ik het laatste duwtje in de rug. Inmiddels train ik volop en doe ik in juli 2025 mee aan de halve Ironman in Luxemburg en in oktober 2025 aan de hele Ironman in Barcelona. Graag zwem ik dan ook mee om extra geld op te halen voor onderzoek.
