Roy Verkoeijen

het verhaal van mijn oud collega

Saturday 3rd May   2 jaar geleden merkte ik dat alles moeizamer ging als tevoren als ik ergens mee bezig was, niets lukte meer goed en alles begon steeds meer een gevecht te worden. Ik viel in een half jaar tijd 25 kg af zonder iets anders te doen als anders. In april 2024 kreeg ik slikproblemen, het eten zakte niet meer goed en ik moest er steeds meer water of andere drank achteraan drinken om het te laten zakken. Ik ben zelfs een keer naar de spoedeisende hulp gemoeten om hulp te krijgen daarmee omdat het niet meer wilde zakken. Ik ging daarmee naar de huisarts en kreeg een maagonderzoek, een endoscopie. Daaruit bleek dat ik slokdarmkanker had, ik zou nog een scan moeten krijgen waaruit zou blijken of er nog meer aan de hand was. Die kreeg ik en daaruit bleek dat er waarschijnlijk ook een lymfenklier aangetast was door de kanker, een uitzaaiing dus. Uit een bioptie (dan halen ze met een naald weefsel weg) in de lymfenklier bleek dat het inderdaad uitgezaaid was. Ik heb toen aangeboden gekregen dat ik chemotherapie kon krijgen en bestralingen. Na 1 chemokuur was ik doodziek en totaal mezelf niet meer en ben ik met de hele behandeling gestopt. Later bleek dat ik ook alleen bestralingen kon hebben, dat heb ik aangepakt en waren er 29 in totaal. Ook daar ben ik doodziek van geweest. In januari 2025 heb ik een nieuwe scan gehad, daaruit bleek dat er van de slokdarmkanker en de lymfenklierkanker niets meer daarop te zien was, maar dat wil niet zeggen dat het weg is dan. Het kan zo klein zijn dat je dat zelfs op de scan niet meer kunt zien.  Ook bleek er toen uit deze scan dat ik heel veel kleine plekjes op beide longen heb, en dat was dan ook uitgezaaid, en ik zou ongeneeslijk ziek zijn, een overlevingskans hebben van 32 % dat ik 2026 nog ga halen en een overlevingskans van 5 % dat ik over 5 jaar nog in leven ben. Mijn oncoloog bood mij aan om 6 chemokuren hiervoor te gaan doen per infuus, om de 3 weken een chemo met infuus en in de tussenliggende periode 2 weken chemo met pillen waar ik ook doodziek van zou zijn. Ik heb dit afgewezen. Stom toevallig ben ik 2 maanden geleden een man tegengekomen die prostaatkanker en botkanker heeft, ze gaven hem 3 jaar geleden hier in het ziekenhuis nog enkele dagen te leven, is daarop naar een buitenlandse arts gegaan en nu  gaat het hartstikke goed met hem, hij had een PSA (prostaatwaardes) van 1500, dat is nu 15 maar dat is nu nog veel te hoog. Ik ben ook naar die dokter gestapt, ik ga niet achteruit tot op heden, vorig jaar in augustus wenste de oncoloog mij nog een paar leuke dagen samen met mijn vrouw Sherita waar ik op 3 september 2025 mee getrouwd ben. Op 1 juni 2025 moet ik weer terug naar die dokter, namen geef ik niet of gegevens van hem, ook niet aan de dokters en oncoloog die dit verhaal niet begrijpen en alleen maar vinden dat hun manier de enige manier is om nog iets van je leven te maken, maar ik heb ze allemaal toegeroepen dat er meer wegen zijn die naar Rome lijden, en niet alleen hun manier van doen. De oncoloog hier vertelde me zelfs dat als ik het niet op haar manier zou doen, ze niets meer voor me wilde betekenen, dat terwijl zij zegt dat ik het toch niet overleef, die buitenlandse dokter zegt dat ik hiermee nog 20 jaar een goed leven zou kunnen hebben, al vind ik dat wel heel erg optimistisch, maar elk jaar telt en is er eentje voor mij, toch !    Share