Charlotte Goossens

Ik zwem. Voor hen. En dankzij jullie.

Op 14 september ga ik het water in tijdens Swim to Fight Cancer Achterhoek. Niet zomaar ergens, maar op een plek die ik goed ken: recreatiegebied Stroombroek. Hier werk ik, bij Leisurelands, en samen met een aantal collega’s vorm ik een team dat die dag in actie komt tegen kanker.

Dat ik zou meedoen, stond al langer vast. Maar toen ik me moest inschrijven, klikte ik vrij spontaan op 2 kilometer. De precieze afstand die ik zwem, laat ik nog even open, ik zwem als team. Maar wat ik vooral wil is meedoen, in beweging komen voor het doel en voor iedereen die zelf geen keuze had in hun strijd.

In het zwembad trek ik af en toe een baantje. Schoolslag, rustig tempo. Een kilometer is dan prima te doen, zeker met het afzetten tijdens het keren. Maar in Stroombroek is het één grote plas water. Geen kant om je even aan vast te houden, geen afwisselend uitzicht waardoor je de tijd vergeet. Het worden waarschijnlijk veel saaie, lange meters En eerlijk? Dat wordt best een mentale uitdaging.

Toch voel ik geen twijfel. 
Want ik zwem. Voor hen. En dankzij jullie.

Na het delen van mijn actiepagina kwamen de donaties binnen. Al binnen een weekend was mijn streefbedrag van €350 gehaald – inmiddels zit ik daar zelfs al overheen. Daar ben ik ontzettend dankbaar voor.

Maar wat er nog meer tussen de regels stond, was nóg indrukwekkender: het besef achter de namen.
Bij het zien van de donateurs stond ik stil bij hun verhalen. Niet omdat ze die letterlijk deelden, maar omdat ik weet wat sommigen van hen hebben meegemaakt – of nog steeds meemaken. De strijd die ze zelf hebben gevoerd, of die een geliefde moest aangaan.

Kanker raakt ons allemaal.
Dat werd in één oogopslag pijnlijk duidelijk.

Ik zwem deze actie met die mensen in gedachten.
Met families die ineens leven tussen hoop en vrees.
Met (jonge) mensen die te horen kregen dat hun toekomst onzeker is.
Met ouders die hun kinderen misschien niet zien opgroeien.

Vergeleken met hun strijd is mijn inspanning niets.
Ik hoef niet te piepen. Ik ga gewoon. Ik zwem.
Omdat ik kán. Omdat ik wil. Omdat ik hoop dat we samen het verschil kunnen maken.

💙 Dankjewel voor elke donatie, elke naam, elke gedachte.
Laten we samen zorgen dat meer mensen hún eindstreep halen.