Monique Van Peer

Ik zwem weer voor kankeronderzoek!!

Daar zit ik dan. Alleen en kapot van verdriet. Kijkend naar hoe onze teller van team We Peren 'm! langzaam oploopt. Super natuurlijk maar de reden waarom is in en in triest en vooral heel verdrietig. Helaas is onze Grote Peer er niet meer. Hij overleed op 24 september. Moe gestreden, uitgeteld, lichamelijk op en mentaal gebroken. Hij moest kiezen, maar wat een keuze! Uiteindelijk heeft hij ontzettend dapper gekozen voor euthanasie, om hemzelf maar vooral ons, zijn gezin, te beschermen tegen nogmeer lijden, pijn en verdriet. Wat een moedig besluit. Wat een onzelfzuchtige beslissing. Het was verdrietig maar ook weer zo bijzonder om op deze manier afscheid te nemen. Ik heb hem verzorgd, begeleid en heel stevig vast gehouden toen hij voorgoed zijn ogen sloot. Er stierf op dat moment een klein stukje van mezelf samen met hem, maar wat hebben we met z'n allen een voldaan gevoel over hoe we het samen met hem gedaan hebben. Het is beter zo. Hij heeft geen pijn meer, hij hoeft niet meer te lijden en vooral, wij hoeven niet meer lijdzaam toe te kijken hoe hij aan 't vechten is tegen iets vreselijks als kanker. Hoe fijn zou het zijn als wij met ons team zoveel geld ophalen en dat we ervoor kunnen zorgen dat er meer onderzoek gedaan kan worden zodat steeds minder mensen deze hel mee moeten maken. Zodat er mensen zijn die nog een leven hebben na kanker. Ik zwem voor Peter volgend jaar maar ik kan het niet alleen, ik heb jullie nodig. Steun mij! Steun ons! Steun Peter en al zijn lotgenoten maar doneer vooral om te zorgen dat hij steeds minder lotgenoten krijgt!! Team We Peren 'm! we gaan er weer voor 12 september 2021!!