Login
Login

Jolinde Klaui

LoveLife Run | Amsterdam

Help jij mij om mijn doel te behalen?

Help je mij om mijn doel te bereiken?

Raised

€3.165

My Goal

€3.000

Select amount to donate

€20
a financial "push" for accelerating cancer research
€30
an incentive for talented researchers to find new solutions for cancer
€50
a contribution that creates extra opportunities for groundbreaking research ideas
€75
a contribution that creates extra opportunities for groundbreaking research ideas

Or enter an amount

€
Donate

Ik kom in actie voor Fight cancer

Om geld op te halen voor kankeronderzoek. Dat is heel hard nodig, want nog steeds krijgt 1 op de 2 mensen in Nederland de diagnose kanker. En er is vooral heel veel nodig. Dus ook al is het streefbedrag bereikt: 

Sponsor mij en help daarmee Fight cancer met de financiering van belangrijk onderzoek naar kanker. Fight cancer en ik zijn jou heel erg dankbaar.

En lees vooral mee in mijn blogs :)

My Achievements

Zelf een eerste donatie gedaan

Pagina gedeeld op social media

Blog bericht geschreven

Profielfoto toegevoegd

Streefbedrag gehaald

Streefbedrag hoger dan €500

Team gemaakt

Eerste 5 donaties binnen!

My Updates

Loveliferun

Wednesday 19th Jun
Eenentachtigduizendvierhonderdenvijftig

Dat was afgelopen vrijdag de tussenstand van de loveliferun Amsterdam nadat we met z'n allen 5️⃣ kilometer hebben 🏃‍♀️‍➡️of🚶‍♀️‍➡️ met een 😁 en een 🥲.

Wat heeft dit voor mij betekent? 
✅️ ☢️Een markering van het eind van mijn behandelingen met imuuntherapie. Ik ben vandaag precies een jaar geleden gestart met de behandeling. Gisteren heb ik de allerallerallerlaatste toegediend gekregen. Dat heb ik tijdens en na de allerlaatste kilometer afgelopen vrijdag alvast gevierd.

✅️ 🍒 op de taart omdat ik na de operatie in januari qua conditie weer helemaal terug ben. Of heel eerlijk, hij wordt nu zelfs al een beetje beter dan ooit.

✅️ ♻️Verbinding. Nieuwe verbindingen met lotgenoten en de loveliferun. Maar ook bestaande verbindingen die al goed waren die nòg beter zijn geworden. 🐸

Mijn dank is groot aan iedereen die heeft gedoneerd en mij heeft gesupport! Ik ben nog hard aan het werken aan herstel. Maar met jullie hulp kom ik er 😀

Wachten

Tuesday 11th Jun
Het begint bij je geboorte. In blijde verwachting zijn je ouders van jou. Maar daar mogen ze wel eerst 9 maanden, oké oke' soms iets langer of korter, op gaan zitten wachten. Totdat ze je eindelijk kunnen ontmoeten. Waarna er echt wel momenten zijn dat er wordt gedacht: help, kan die nog terug. Heel eerlijk, toch, of wilde je beweren van niet.

In blijde verwachting klopt dus over het algemeen dat hart van ouders. Net zoals daarna die van jou dat doet als je wacht op Sinterklaas, of hoe we die beste man (of vrouw of X) tegenwoordig ook noemen die cadeautjes rondstrooit op 5 december en de nachten ervoor. Terwijl ik dit schrijf denk ik, oh jee oh jee, niet op iemand zn tenen gaan staan voordat er een Sinterklaasdiscussie ontstaat. Ziekzijn (is dat een werkwoord?) of Ziek zijn. Hoe je het ook schrijft: relativeert. En dus kan ik tegenwoordig helemaal over mijn pieperdepiep gaan als ik een wereldverbeteraar tegenkom. 

Maar goed, terug naar het wachten. Want nu je er dus bent is het echt jouw beurt. Je hele leven mag je elke dag wel ergens op wachten. Meerdere keren per dag.
Het begint met het wachten op die melk, waar die ook vandaan komt, ook jij hebt er om gehuild. Je wacht op een schone luier, een knuffel, totdat je uit je bed wordt gehaald. Zodra je dat allemaal redelijk zelfstandig kan is het wachten zeker niet voorbij. Oh nee. Je mag wachten totdat je 4 jaar bent en eindelijk naar school mag. Je wacht totdat je aan de beurt bent om iets te mogen zeggen. Je wacht totdat je van de juf naar de wc mag. Je wacht op een rapport om te horen dat je naar de volgende groep mag. Je wacht voor het stoplicht op voorbijrazende auto's, hier zou ik echt even op wachten. Je wacht bij de bakker, bij de supermarkt maar ook bij de drogist totdat je mag betalen. Je wacht op de ober, op je drankje, op de rekening. Of je wacht totdat dat ene lekkere ding eindelijk eens een berichtje terugstuurt.

Eigenlijk nadat je het zo een 50 keer hardop hebt gezegd is heel dat wacht maar een gek woord. En trust me, ik kan nog wel 50 wacht-voorbeelden opnoemen zonder erbij na te hoeven denken.

Sterker nog, bij de huisarts, tandarts of specialist hebben ze wachten naar een hoger niveau getild. Er is daar speciaal een kamer naar vernoemd; de welbekende wachtkamer.

Vaak gaat het wachten snel, sneller dan die allereerste 9 maanden toen er op jou werd gewacht. En als je wacht op leuke dingen, zoals een vakantie, een sleutel van je huis, een nieuwe fiets (nee ik jok, ik háát fietsen), dan gaat wachten gepaard met leuke spannende kriebels en gevoelens. En gaat de tijd relatief snel.
Maar op het moment dat je zit te wachten op die ene uitslag: heb ik wel of heb ik geen kanker. Dan lijkt het alsof de wereld stilstaat. Net alsof je jezelf kan distantiëren. Alles en iedereen gaat door. De wind, het ademen, praten, werken, levens. Alleen jijzelf eventjes niet meer.
Wachten brengt heel veel gedachten en gevoelens omhoog die mijn keel dichtknijpen. Dus hardop woorden geven aan al die gedachten is dan lastig. Hardop huilen is dan lastig.

Gedachten die ervoor zorgen dat er van binnen een onbestemd kriebeltje ontstaat. En eigenlijk wil dat kriebeltje eruit; heel hard schreeuwen, janken, gooien met dingen. Ergens tegenaan schoppen, jezelf pijn doen zodat je weer weet dat je leeft. Een ander pijn doen zodat die weet wat je voelt.

Gewoon. Omdat in die wachtkamer je wacht op een uitslag die je niet wilt weten. Maar ergens in het onderbewustzijn, zonder dat daar een scan bij komt kijken, je eigenlijk al wetende bent.

Dat kriebeltje ligt altijd op de loer. Tijdens het hardlopen, als het hoofd leeg raakt, wil het er soms uit. Maar als ik dat toelaat zet ik geen stap meer. Dan kan ik alleen nog maar huilen. En wordt het een wandelclubje in plaats van hardlopen. Gelukkig heb ik voor het kriebeltje tegenwoordig een psycholoog.

Een paar weken geleden, 16 april, zat ik in de wachtkamer van iemand anders. De wachtkamer van mijn eigen vader. Waarbij we werden uitgenodigd om deel te nemen aan het slechte bericht. Waarbij het bericht is dat het wederom wachten is, een paar weken of een paar maanden. Wachten op het eind van het leven.

Onderzoek is echt heel belangrijk, dat weten wij als geen ander. En ja, ik kan wel janken want wie moet ik bellen met al mijn gekke, rare vragen en gedachten als jij er straks niet meer bent. Wie kan mij weer tot status oké brengen als ik denk dat ik het even niet meer weet. Gewoon, omdat ik tegen het leven aan loop. Gewoon, omdat ik een kind op de wereld ging zetten. Gewoon, omdat je gedachtenkronkels hebt. Gewoon, omdat je iets leuks wilt vertellen. Gewoon, gewoon, gewoon. Gewoon is maar gewoon. Het leven is één groot avontuur. En de tijd die er nog is die maken we vol met mooie herinneringen. 

Ik ren deze voor jou papa. Ik hou van jou tot aan de maan en terug.
Dikke kus van jouw kikker

herstel: gestart

Sunday 2nd Jun
Goed om te delen nu we richting 14 juni gaan...
Het is inmiddels al een aantal keren gelukt om 5kilometer aan één stuk te hardlopen!
Dat was een overwinning op mezelf. Nog nooit eerder gedaan maar het is gelukt! Nu lopen we dit elke week een keertje naast de intervaltrainingen. En elke keer gaat het weer net een klein beetje makkelijker en elke keer gaat het weer net een klein beetje sneller.

En zo voelt het proces van herstel op dit moment ook voor mij. Stapje voor stapje, soms teen voor teen. Maar de stijgende lijn, fysiek, is blijvend. Soms denk ik terug aan het energieniveau van tijdens één van de laatste chemokuren. En dan kan ik me bijna niet meer voorstellen dat ik een nieuwe definitie van moe had uitgevonden: als je op de bank ligt, hoelang kan je blijven liggen voordat dorst, honger en hoge nood ervoor zorgen dat je er vanaf moet komen omdat je geen keuze meer hebt. Om zo snel mogelijk weer terug op de bank te kunnen gaan liggen.

Het emotionele herstel is nu ook gestart en gaat overigens minder snel. Ze zeggen altijd vertrouwen komt te voet en vertrekt te paard. Het fysieke herstel zorgt voor mij voor een eerste voorzichtige terugkeer van vertrouwen. Alsof het om het hoekje staat te gluren en wacht op mij.
En nee, dit is niet iets wat ik alleen kan. Al denk ik snel dat ik alles alleen wel aan kan. Gelukkig heb ik velen om mij heen die mij hierdoorheen proberen te trekken. Allen op hun eigen, liefdevolle manier.

Nog even terug naar die eerste keer 5 kilometer. Toen ik dat aan één stuk had gerend heb ik jankend van blijdschap mijn vader gebeld. Nog hijgend en wel tijdens de cooling down. Om te delen in de feestvreugde. Voor zolang als mogelijk is! 

Gaan dankzij het stilstaan

Tuesday 30th Apr
Lesson learned today...
Vaker even stilstaan en genieten in plaats van doorgaan met die banaan.

Deze week zijn we op vakantie in de kop van Noord Holland. En dat betekent dat mijn hardloopschoenen mee zijn gegaan. Mijn hardloopmaatje traint diehard verder in de Italiaanse bergen en ik ging vandaag door het duin naar het strand. Het was een kortere training maar ik had de snelheid opgeschroefd. En toen ik aankwam op het punt waar ik naartoe rende, het strand, kon ik nog net een piepklein staartje zien van de zonsondergang. 

Van de heenweg had ik niet veel gezien. Zo geconcentreerd was ik bezig met het lopen, waar ik naartoe moest en wie ik passeerde. 
Pas toen ik daar op het strand even mocht genieten van mezelf van het uitzicht, wel anderhalve minuut, en begon aan de terugweg door de duinen bedacht ik dat ik ook moest genieten van de weg. Niet alleen van de weg terug omdat het doel, in dit geval het strand, is behaald. Maar zeker ook de weg ernaartoe. En dat is makkelijker gezegd dan gedaan. Maar het feit dat ik op de terugweg gestopt ben om ook een selfie te maken van mezelf tussen de bloembollen is een eerste stap. De volgende is om ook meer te genieten van elke weg die ik bewandel om ergens te komen. Mijn focus is soms zo vastgepint op het doel dat ik vergeet om ook zelf even gewoon stil te staan en te genieten, succesjes te vieren. Pas als ik dan achterom kijk denk ik; dat heb ik maar mooi gedaan.

En dus heb ik het voornemen om meer te genieten van de weg waarop wij staan om mee te doen met deze run. Waarbij het streven is om de 5 kilometer in één keer te rennen. En dat gaat zeker lukken. De vraag is binnen welke tijd. Of misschien is de vraag toch in dit geval anders... Willen we een record of gaan we genieten van de weg naar de finish!

Voel; de wind waait door je haar

Monday 22nd Apr
Tijdens een van de eerste keren dat ik ging hardlopen besefte ik me dat het toch eigenlijk best gek is dat er geen paardenstaart meer vrolijk meedeint. 
Tijdens een van de eerste keren dat ik ging hardlopen waaide en regende het op z'n Hollands; gewoon koud.
Tijdens een van de eerste keren dat ik ging hardlopen was ik heel blij dat ik EMDR had ondergaan vanwege de twee bovenstaande onderwerpen: HAAR en KOU.

Tijdens alle chemokuren heb ik een ijskap opgehad. Een ijskap zorgt ervoor dat de kleine bloedvaatjes (in dit geval die van je haren) tijdelijk dicht gaan staan waardoor chemo daar niet kan komen. En je dus hopelijk je haar kan behouden.
In totaal heb ik 9 chemokuren gehad, bestaande uit 15 keer zitten met een ijskap.
En hoe voelt dan zo een ijskap is uiteraard de vraag. Dat is lastig te omschrijven maar beeld je in dat je op een warme zomeravond een dubbellikker op je hoofd legt en deze langzaam smelt. Die verkoeling brengt in eerste instantie kippenvel. Na een kwartiertje voelt het als een uitwendige brainfreeze en na 1,5 tot 2 uur wil je hele lijf het liefst die ijskap van je hoofd aftrekken en deze door de ruimte heen smijten. 

Zitten met een ijskap. Dat klinkt alsof je bent veroordeeld tot een gevangenisstraf. En zo voelde het wel. Want ondanks alle lieve en bemoedigende woorden van iedereen om je heen ben je uiteindelijk helemaal alleen als je die ijskap op hebt. En zul je het ook alleen moeten doen.
Blij ben ik zeker dat mijn haar nog op mijn hoofd zat. Maar soms dacht ik val er maar vanaf. Dat had maanden aan onzekerheid gescheeld. Blijft het nu wel of niet zitten. Hoeveel haar kam ik er vandaag weer uit. Hoeveel haar valt er nu weer door het doucheputje. Het haar ziet steeds doffer en dunner. Maar uiteindelijk is het genoeg om mee door te kunnen gaan als kapsel. 

Over kapsel gesproken... ik met kort haar. Zo kort is het niet meer geweest sinds de lagere school. Dat was een bob-lengte omdat dat zo handig was vanwege zwemles. 
Over kapsel gesproken...ik met krullen. Die natuurlijke krullen zijn $#&@%!. Want die föhnde ik altijd weg. En nu vraagt men of ik chemokrullen heb, dat kan nog helemaal niet. In geen maanden heb ik de föhn gebruikt. Alles om dat haar te sparen.

Ik had een heel goed voornemen. Dat als het zover zou zijn en het haar er echt af moest. Dan kan je er maar beter een feestje van maken dan gaan zitten janken bij de kapper.  Een haarfeestje noemde ik het. Dan hoef je daarna niet weer een momentum door voor je kinderen, je partner, je ouders, je vrienden. Want zonder haar zie je er toch anders uit. Stiekem ben ik wel een klein beetje blij dat ik geen haarfeestje heb hoeven geven.

Overigens wel raar. Op de ene plek is haarverlies heel erg en op de andere juich ik het toe na al die jaren stoeien met scheerschuim en scheermes. Het haar verdween als sneeuw voor de zon. Behalve op mijn onderbenen, die konden niet kiezen of ze de naalden lieten vallen of niet.

Ik heb mezelf opnieuw moeten leren opmaken. Want de wenkbrauwen hadden alleen nog een paar korte stekelvarken haartjes. En de mooie lange wimpers, die werden gekkig dun en gekkig kort. Geen lol meer mee te beleven als ik mascara vast had. Daarvoor zijn tegenwoordig allemaal goede waterproof producten uitgevonden, zodat het er voor de buitenwereld uitzag alsof er niet veel is veranderd.

Ik kan nog veel meer vertellen over haar, maar het gaat eigenlijk over haar in combinatie met kou.
Want al het innerlijke verzet tegen die ijskap, dat moest er natuurlijk een keertje uitkomen. Dus toen de ijskapsessies voorbij waren en het haar niet meer het haar was van ervoor. Toen pas kon ik toestaan voor mezelf om te voelen dat het gevoel van die ijskap toch eigenlijk wel echt iets meer is dan een dubbellikker.
 
Denk misschien eerder aan de noordpool die even op je hoofd is geplaatst. Wat betekende dat een zuchtje wind door mijn haar aanvoelde alsof de airco werd aangezet op full speed. En dat als ik  alleen al dacht dat ik kou zou kunnen voelen ik bijna moest huilen. Oke oke ik moest huilen. Dus heb ik heel lang met een muts buiten gewandeld. 

Gelukkig laat tijd herinneringen vervagen en zorgde EMDR ervoor dat de impact van deze nare gebeurtenis verminderde. Toen ik weer mocht hardlopen, 6 weken na de operatie, toen was ik er aan toe om de muts thuis te laten. En te gaan hardlopen zonder mee zwiepende paardenstaart.

Energie van vroeger

Sunday 14th Apr
Vroeger, dat klinkt bijna als een eeuwigheid geleden, maar eigenlijk bedoel ik daarmee voordat ik ziek werd, voordat ik kanker kreeg, nog geen jaar geleden.

Vroeger had ik elke dag energie tot in het oneindige. Ik herinner me nog dat ik duaal verpleegkunde studeerde en we al ons eerste kindje hadden. Medestudenten waren aan het zuchten en steunen over hoe ze na al dat werken toch ook nog eten moesten koken, leuke dingen blijven doen én studeren. Vaak kwamen ze niet verder dan eten koken en met de voeten op tafel. Moeiteloos haalde ik na een dagdienst in het ziekenhuis onze dochter op van het kinderdagverblijf, ging ik eten koken voor, toen nog, ons drieën, deden we haar samen in bad en naar bed én ging ik daarna nog aan de studie zodat ik in de weekenden tijd over had voor leuke dingen. 
For the record: tegenwoordig hebben we zelfs drie schattige, uitdagende blagen die rondkwaken in huis.

Dat energie niveau heb ik denk ik van mijn moeder. Wij stammen af van de duracell konijntjes, maar werken dan op zonne-energie.

Maar dat was vroeger. 

Tegenwoordig moet ik eigenlijk van tevoren bedenken wat ik allemaal ga doen op een dag, of dat niet teveel tegelijk is en vooral wanneer ik ga uitrusten tussendoor. Oh ja, of hetgeen dat ik dan ga doen voor mijzelf is en niet stiekem toch voor de kinderen of het huishouden of....
En heel eerlijk dat is een hele uitdaging. Want waar ligt dan die balans tussen actief zijn en opladen. En waar ligt de balans tussen genieten van het leven, het huishouden en werken (sorry, hoe leuk ik mijn werk ook vind).

Die balans zoek ik nog elke week en elke dag. Want uiteraard is daarin géén gouden standaard. Het lijkt een beetje op het opvoeden van kinderen wat dat betreft. Heb je eindelijk een gouden ei gevonden waarmee het kind gedijt, dan is dat altijd een gouden ei dat na 2 weken zijn houdbaarheidsdatum weer heeft bereikt. Kan de zoektocht weer opnieuw beginnen. Met andere woorden: iets met een spreukwoord met een lange adem.

En die lange adem die train ik nu voor mijzelf. En dat gaat met vallen en opstaan. En vooral met behulp van heel veel anderen om mij heen en heel veel tranen van mijzelf. Maar gelukkig zijn er om mij heen hele fijne lieve mensen die hierbij helpen. Hoe koppig ik soms ook kan zijn en ik persé zelf tegen mijn eigen muur aan wil lopen die iedereen al zag staan. Ik ben dankbaar voor het geduld en alle liefde die iedereen voor mij heeft. 

En gelukkig word ik elke dag weer een beetje hervuld met wat meer energie. Het hardlopen draagt er in ieder geval bij dat ik in een steeds betere conditie kom. Als ik maar goed voor mezelf zorg daarin, hoe moeilijk ik dat ook vind. En in mijn geval betekent dat dat ik soms wat vaker niets moet doen op een dag. Een hele uitdaging!

Meedoen betekent voor mij...

Monday 1st Apr
Ongelofelijk hoe één woord zo een impact kan hebben op een leven.

In mei 2023 voelde ik een knobbeltje in mijn rechterborst en voordat ik het wist startte ik in in juni 2023 met mijn behandeling voor 2 verschillende soorten borstkanker in beide borsten. Inmiddels ben ik 9 januari 2024 geopereerd en gereconstrueerd aan beide borsten. 

Ik weet als geen ander hoe belangrijk het is dat onderzoek gedaan wordt naar behandeling tegen kanker. In 2023 was ik niet de enige die werd getroffen:

Juni 2023: Schoonmoeder borstkanker (via bevolkingsonderzoek)
Juli 2023: Vader huidkanker in zijn rug
Oktober 2023; Zus voorstadium borstkanker (via vervroegd onderzoek vanwege mijn diagnose).

En dat laat zien hoe ontzettend belangrijk het is dat geld wordt opgehaald voor onderzoek. Want goed onderzoek kost ontzettend veel geld.

Hardlopen heeft ervoor gezorgd dat ik gedurende het traject van chemo's elke keer zoveel mogelijk conditie kon opbouwen. Het betekende ook dat ik elke 3 weken, bij een nieuwe kuur, weer opnieuw mocht beginnen aan het hardloopschema. 
Zodra ik 6 weken na de operatie weer voorzichtig mocht beginnen met sporten, en dus hardlopen, ben ik hiermee gestart. Samen met een goede vriendin, die ook meedoet aan deze run. Elke week gaat het hardlopen steeds beter en komt de 5 kilometer in zicht. Het betekent dat het fysiek gezien elke week ook steeds beter gaat met mij. Nadat een jaar lang voor mij alles stil heeft gestaan zorgt het hardlopen ervoor dat ik tastbaar vooruitgang zie en voel. Inmiddels ben ik halverwege een 12-weeks opbouwschema.

Deze run maakt lotgenotencontact mogelijk. Want dat is ontzettend belangrijk maar soms ook heel erg moeilijk om te vinden. Samen met een groep mooie mensen gaan we op 14 juni meedoen met de loveliverun Amsterdam.

Op deze pagina zal ik de aankomende weken tot 14 juni regelmatig mijn vooruitgang posten en delen wat de impact is van kanker.

Thank you to my Sponsors

€20,89

Bodine Tiecken

Zet m op Jolinde! Voor jezelf, voor je vader en voor alle anderen.

€25,89

Sandra De Heus

Zet hem op Jolinde! Plaatsvervangend trots op jou.

€15,00

Anonymous

Zet m vanavond op Jolinde! Het gaat jou lukken!! Een steuntje in de rug voor kracht.

€20,89

Gijsje Wellner

Zet hem op kanjer!

€10,89

Tanja Arisse

Heel veel succes meid! Zet hem op👊 en ook veel plezier

€150,89

Lucian Gerritsen

Succes!

€26,89

Leonie Van Montfoort

€20,89

Chantal Te Lintelo

Hoi Jolinde, Heel veel succes vrijdag, superknap en ook veel plezier! Groet Chantal

€20,89

Netty Vink

Succes ! Zo sterk al die tijd, dit gaat je lukken!

€30,89

Jeroen O

Zet m op!

€25,89

Jannie Van Dassen

Lieverd, zet hem op vrijdag Een ontzettende trotse moeder op jou, maar ook op ons hele gezin. Veel liefs xoxox

€50,89

Lydia En Piet Van Van Baar

Topper,

€5,89

Anonymous

€10,89

Sytse Burg

€50,89

Ita Vyent-krist

Lieve Jo. Wij denken aan jou. En aan man en dochters. Succes met de “loop”, gaat je lukken. Groet en liefs van ons beiden Ita

€50,89

Tatum

Lieve Jolinde! Heeel veel succes! Ik kan niet anders zeggen hoe knap ik het vind hoe jullie als gezin/familie met deze *** situatie zijn omgaan en de schouders eronder blijven zetten. You got this, run run run 💪🏼

€30,89

Anonymous

Zet hem op, kanjer

€20,89

Jan Van De Glind

Veel succes.Kleine bijdrage van mijn kant.

€75,89

Koos En Marja Klaui

Lieve Jolinde wij zijn ontzettend trots op jou. Voor hoe je je door het afgelopen jaar heen hebt geslagen en ook nog oog had voor de relatieve sores v d mensen om je heen. Als altijd was je ook in deze nare tijd een super mama. We hopen dat je/jullie nu het portie tegenslagen wel achter de rug hebben. Respect voor je doorzettingsvermogen ook nu met het lopen. Jij en je maatje Lisanne gaan het zeker halen. Wij zijn erbij🥰

€20,89

Gerard

€10,89

Werner Bruijns

€30,89

Anonymous

Jolinde, heel veel succes met de RUN, Fantastisch dat je hier je schouders onder zet en en dat je je persoonlijke ervaringen deelt in je blog. Hartelijke groeten, Maureen Kok (ik ben via Robert op je blog terecht gekomen, hij is enorm trots, en dat begrijp ik! :)

€65,89

Team Zakelijk

€20,89

Yvonne Van Der Rijst

€15,89

Leonie

Heel veel succes met de voorbereidingen en geniet vooral tijdens de run. Je kunt dit!❤️

€20,89

Versteeg Margret

€10,00

Wh Mulder

€10,89

€10,89

John Van Schie

€30,00

Lois

€10,89

Anonymous

€10,89

Rick Den Hartog

€5,89

Cynthia Jansen

€30,89

Anonymous

Heel veel succes! Zet ‘m op!

€20,89

Richard Heskes

Mooi initiatief, heel veel plezier en succes!

€20,89

Elise Hol

Veel succes met het lopen tijdens de LoveLife Run en met het behalen van het streefbedrag

€5,89

Marco Pippel

Dag Jolinde, een hele mooie actie. Veel plezier met de LoveLife Run. Gr. Marco Pippel

€10,89

Anonymous

€10,00

Anonymous

€50,89

Otto

€10,00

Anonymous

€10,89

Sander Oppelaar

€15,89

Dirk Van De Ven

Go, go, go! You can do this!!

€30,89

Ilse

€10,89

Reinier Piena

€30,89

Bas Wijnen

€30,89

Joyce

Lieve Jolinde, wat ben jij een powervrouw! Heel veel plezier en succes gewenst bij de LoveLifeRun. Liefs van je trotse collega Joyce

€20,00

Jacinta, Erwin, Ivo En Arlo Lammers

Veel succes Jolinde !

€30,89

Raymond Van Elst

€100,89

Oma Van Dassen

Lieverd doe je best 🏃‍♀️ !! Dikke knuffel van mij 🥰❤️

€15,89

Anonymous

€15,89

Anonymous

€6,89

Petra Korteweg

€30,00

Rene Appel

Jo, klasse zoals je het aanpakt, doorzetten is wel aan jou besteed, maar je moet ook wat geluk hebben. Veel plezier tijdens de run, groetjes rene.

€30,89

Wendelmoet

Je bent een bikkel!

€10,89

Bianca Kamps

Wat mooi dat je hieraan mee doet. Zet hem op, je kan het💪!

€10,89

Hilda Buis

Wat een respect heb ik voor jou en je gezin, dit gaat je zeker lukken.

€10,89

Diana De Bruine

Wat een doorzetter ben jij!💪🏼 Succes met de run!

€25,89

Anonymous

€20,89

Danielle

Zet hem op Jolinde! Liefs, Danielle, Robert, Sep, Lena & Julie

€30,89

Els Hegemans

Hoi Jolinde, Wat een kanjer ben je toch! Veel succes bij de run!

€30,89

Anonymous

Zet hem op

€30,89

Raoul Le Lorrain

Super blij dat het zo goed met je gaat en dat je in staat bent om te gaan lopen voor dit goede doel. Helaas is dit niet het enige waar jullie je druk om hoeven te maken op dit moment. Wij steunen jullie in ieder geval!

€30,89

Roos, Nina & Lieke

Zet hem op mama! We zijn super trots op je. Dikke kus van ons

€50,89

Huis & Hypotheek Kesteren

Hoi Jolinde, heel veel succes met deze waardevolle actie! Mvg, Jarik

€30,89

Wietse Uitenbroek

€20,89

Leendert

Succes Jolinde

€20,89

Wilma Heideman

Hi Jolinde, Wat een sterke vrouw ben jij toch!! Heel veel succes! Liefs, Wilma

€30,89

Jordy Veth

€30,89

Marco De Haan

Hi lieverd, Heel veel succes met het binnenharken van de donaties. Hierbij vast een kleine bijdrage van een vriend en lotgenoot. Heel veel succes met de run en ik blijf je volgen natuurlijk!

€50,89

Dick De Ruiter

Sterkte en succes

€30,89

Ingrid Van Dassen

Wat een mooi streven. Zo’n mooi doel steun ik van harte!

€20,89

Noortje Kanters

Heel veel succes Jolinde!!!

€20,89

Erwin

€30,89

Anonymous

€30,89

Mojca

Wat goed dat je fysiek bent blijven trainen! Zet ‘m op!

€10,89

Henriette

Powervrouw, heel veel respect voor hoe je hiermee omgaat! Xx

€50,89

Anonymous

€20,89

Florianne

Wat knap dat je het hardlopen volgehouden hebt, ondanks het steeds weer opnieuw beginnen! Succes met de trainingen en de run!

€30,89

Anonymous

€20,89

Monique Van Der Linden

Lieve collega, Je bent een kanjer. Goed dat je jouw traject omzet naar positiviteit en een bijdrage aan dames die helaas jouw pad moeten volgen. Zet hem op!

€10,89

Ingrid

Wat ontzettend knap om dit zo door te zetten! Er zijn er maar weinig die dit kunnen. Hopelijk lukt het om een mooi bedrag aan het onderzoek te kunnen doneren zodat meer mensen geholpen kunnen worden!❤️

€20,89

Nicole Wojcik

Zet 'm op Jolinde! Zo sterk hoe je dit proces doorgegaan bent en nu deze run gaat doen!

€20,89

Anonymous

€20,00

Ellen Quanten

Zet ‘em op! En knap hoe je gevochten hebt en blijft knokken!

€10,00

Anonymous

€20,89

Anonymous

€50,89

Anonymous

€10,89

Rogier Van Der Vaart

€30,89

Mariët De Zwaan

Zet hem op Jolinde! Stoer dat je dit doet. Je bent een bikkel en mooi mens!. Voor jou, je familie en al die anderen die kunnen profiteren van onderzoek naar kanker... Doneer ik graag!!

€15,89

Stephanie Boots

€20,89

Jet Van Der Lubbe

€20,89

Karin Jacobs-goudswaard

Go for it!

€20,89

Anita Roelofsen Kooyman

Toppertje!

€15,89

Tanja

You’re going to rock it! Veel succes KANJER

€150,89

Marina

Heey grote kleine zusje, zet m op kanjer. Dikke kus je kleine grote zus 😉. En natuurlijk ook namens Doesjka

€50,89

Theo En Joke Stam

Jolinde heel veel succes, Je bent een topper

€50,89

Jan En Marina Haase

Jolinde we wensen jou heel veel sterkte en succes ook in de toekomst Groetjes van ons

€20,89

Jos En Mary Dekker

Veel Succes Jolinde, met de hardloopwedstrijd en het verdere herstel ! X

€30,89

Mia Heijboer

Heel veel succes topper

€25,89

Gera Barbier

Succes stoere meid🌺

€30,00

Anonymous

Natuurlijk steun ik dit doel! Voor hoop!! Succes met de run Jolinde. Het gaat jou lukken!

€20,89

Annie Folkers

€50,89

Anonymous

Veel succes, ik ga je volgen.

€10,89

Anonymous

Heel veel succes dappere dame! Gr. Collega van Jannie

€100,89

Danique Willig-van Dijk

Heel veel succes, Jolinde. Super goed dat je hieraan meedoet. Hartelijke groetjes, Danique (oud-collega van je vader)

€10,89

Anonymous

€75,89

Robert&jannievan Dassen

Lieve stoere meld, mooi dat jij de run gaat doen en hiermee het verschil mogelijk maakt om het grote probleem kanker in fe toekomst hopelijk op te lossen

€50,89

Jolinde Klaui

Show more