Login
Login

Danielle Slofstra

LoveLife Run | Almere

Help jij mij om mijn doel te behalen?

Help je mij om mijn doel te bereiken?

Raised

€316

My Goal

€500

Select amount to donate

€20
a financial "push" for accelerating cancer research
€30
an incentive for talented researchers to find new solutions for cancer
€50
a contribution that creates extra opportunities for groundbreaking research ideas
€75
a contribution that creates extra opportunities for groundbreaking research ideas

Or enter an amount

€
Donate

Ik kom in actie voor Fight cancer

Vorig jaar kreeg ik zelf de diagnose hormoongevoelige borstkanker. Ik heb zelf ervaren hoe pittig het behandeltraject is en in welke achtbaan je samen met je partner/gezin terecht komt. Er is nog steeds heel hard geld nodig want 1 op de 2 mensen in Nederland krijgt de diagnose kanker. Sponsor mij en help daarmee Fight cancer met de financiering van belangrijk onderzoek naar kanker. Flight cancer en ik zijn jou erg dankbaar. 

My Achievements

Zelf een eerste donatie gedaan

Pagina gedeeld op social media

Blog bericht geschreven

Profielfoto toegevoegd

Streefbedrag gehaald

Streefbedrag hoger dan €500

Team gemaakt

Eerste 5 donaties binnen!

My Updates

Bruggenloop Kampen

Sunday 6th Apr
Zaterdag 5 april was het zover de Bruggenloop in Kampen. In oktober had ik mijzelf al opgegeven voor de 5 km. Genoeg tijd om dat te halen dacht ik toen. Wat ik toen niet wist, was dat ik een maand later de diagnose borstkanker zou krijgen. Dit betekende dat ik kon blijven trainen tot aan mijn operatie in december. Daarna hield echt even op en uiteindelijk pakte ik het pas half februari voorzichtig weer op. Niet buiten maar op de loopband. En ik had al snel door dat mijn conditie niet meer was wat het was. 
 
Vorige week ging ik voor het eerst naar buiten om te kijken of een 5km hardlopen realistisch was. En dit lukte; ook nog binnen de gestelde tijd van 50 minuten. Vol vertrouwen ging ik dan gisteren ook op weg met de instelling dat ik wel zou zien wat het zou worden. Ik hield met alle scenario's rekening.
 
Nu kan ik je vertellen dat ik het behoorlijk spannend vond allemaal. Sowieso omdat dit mijn eerste event was en ik niet wist hoe ik zou reageren op de drukte; de visuele en auditieve prikkels. Daarnaast wist ik niet waar mijn tijdvak was en hoe alles in zijn werk zou gaan. Maar goed met de mentaliteit "ik ga dit gewoon doen en we zien wel" ging ik dus wat gespannen op pad.
 
Op het plein overweldigde mij in eerste instantie de drukte. Ik haalde even een paar keer diep adem en na een sanitaire stop besloot ik mijn tijdvak op te zoeken. Dit was de laatste en hier was het wat rustiger. Ik deed wat stretch en warming up oefeningen en leek zo op een doorgewinterde hardloper; althans dat dacht ik. Geen idee of het er profi uitzag:). Voordat ik het wist was het zover en klonk het start schot. 
 
De menigte voor mij kwam langzaam aan in beweging en ik besloot te lopen tot de echte startstreep en van daar ging ik van start. Telefoon aan met Evy in mijn oren. Muziek had ik al opgezet en mijn horloge aan en zoef ik ging van start. Ondanks dat ik mij voorgenomen had rustig aan te beginnen, vloog ik als speedy consales de straat over en al snel zat mijn ademhaling lekker hoor. Nou ja niet lekker dus. Achteraf bleek dat ik de snelste km ooit gelopen had! 
 
Ik kan je zeggen dat het gewoon lastig is om in te houden als er iemand sneller voor je loopt. Je bent dan toch geneigd om mee te lopen dus tsja of dan helemaal achteraan lopen zo slim is ik weet het niet. Mogelijk heeft het voordelen om toch in het midden te lopen? Geen idee wie het weet mag het zeggen.
 
Na de eerste km besloot ik even een stukje te wandelen om op adem te komen en te kijken of ik deze weer in het gareel kon krijgen. Ook mijn rib vond het niet fijn en liet dat op zijn tijd even weten. Inmiddels liep ik als laatste, de 2 dames achter mij hadden mij ingehaald,  maar dat maakte mij echt niet uit. Ik vond het eigenlijk wel prettig dat er niemand achter mij liep. Ik had alleen de EHBO op de fiets achter mij aan maar goed die moesten maar het tempo aanpassen.
 
De route liep langs de IJssel, door het centrum, onder de Nieuwe poort door en dan vervolgens door de Bovenkerk heen. Ik dacht hier gefilmd te hebben maar bleek dat ik achteraf een charmante foto van mijn onderkin had gemaakt. En nee die krijgen jullie niet te zien! 
 
Uit de kerk vervolgde de route zich om uiteindelijk in het stadspark weer uit te komen. Het lukte mij niet echt meer om die ademhaling goed te krijgen en ik wisselde de km af met hardlopen en wandelen. Het was niet anders.  De aanmoedigingen vanaf de kant vlogen om mijn oren en regelmatig riep iemand "Kom op Danielle jij kan dit!". Jep mijn naam stond op mijn buik en zo werden de aanmoedigingen  persoonlijk. Super ook al die aanmoedigingen die ik heb gekregen op de social media. Echt zo lief en regelmatig heb ik daaraan gedacht tijdens mijn run vandaag. Het bezorgde dan een smile op mijn gezicht!
 
Op 1 punt was de route onduidelijk en de 3 dames die voor mij liepen namen uiteindelijk een andere route dan de bedoeling was. Toen ik de EHBO'ers vroeg waar ik heen moest zeiden ze om het hek heen echter dan nam ik een bepaalde lus niet. Dus ik keek ze vragend aan en ze zeiden voeg daar maar in.
 
Uiteindelijk heb ik even gewacht en ben ik ingevoegd wat dus inhoudt dat ik een kleine lus niet gelopen heb; ongeveer 300m denk ik. De route ging verder door het park en door de Broederpoort heen. We liepen door een steegje met kleine keitjes en kwamen uiteindelijk weer uit in de Oudestraat; het centrum. 
 
Het publiek bleef aanmoedigen en onderweg stond er een dweilorkest of dj. Kortom top georganiseerd! Toen de finish in zicht kwam, haalde ik nog de laatste energie naar boven en was ik blij dat ik er was. Ondanks dat ik blij was dat ik er was, voelde ik niet de vreugde en triomf die ik verwacht had. Misschien toch omdat ik niet de gehele route gehad had. Geen idee. Manlief had mij, bleek later, stiekem gevolgd en wat charmante foto's en video's gemaakt. Die hou ik lekker voor mijzelf hoor als jullie het niet erg vinden. 
 
Terugkijkend op dit evenement ik heb geen idee of ik volgend jaar weer mee doe. Tegen de tijd dat we ons kunnen inschrijven kijk ik wel hoe de vlag erbij hang. Ik moet je zeggen dat eenmaal thuis de prikkel ontlading op gang kwam en ik echt overprikkelt was en bleef tot een uur of 1 vannacht. Maar goed die had ik ingecalculeerd en vandaag doen we het dan ook lekker rustig aan. Manlief heeft brandweer dienst vanaf vanochtend 7 uur tot maandagochtend 7 uur dus komt helemaal goed!
 
Ondanks de prikkels vond ik het evenement wel wat hebben. De mensen die je aanmoedigen,  de route zo door je eigen woonplaats heen en het feit dat ik met mijn doorzettingsvermogen ergens kom. Het feit dat vele trots op mijn zijn doet mij goed maar het allermooiste is dat IK TROTS OP MIJZELF BEN en ik kan je zeggen dat ik dat lang niet geweest ben. Het is fijn om weer eens iets te kunnen. Yes ik heb de Bruggenloop gedaan; nummer 1501 Danielle je hebt dit maar mooi voor elkaar gekregen! Powervrouw!

Tsja of dit slim was?!

Friday 28th Mar
Ik dacht vanochtend waarom niet we gaan het gewoon proberen. Ehm wat denk je nou buiten hardlopen en dan gelijk maar eens kijken of die 5km lukt. Hoezo gelijk 5 km? Ja ja ik hoor je het denken. Nou kijk dat zit zo. Vorig jaar heb ik mij ingeschreven voor de 5 km Bruggenloop in Kampen. Dit was voordat ik de diagnose borstkanker kreeg en tsja die Bruggenloop is dus al zaterdag over een week, 5 april dus.
 
In eerste instantie dacht ik pech, die laat ik voorbij gaan maar het kriebelt toch wel dus ik dacht gewoon eens te kijken wat er lukt. Met deze instelling ging ik dus vanochtend in onze "achtertuin" op pad. Gelukkig waren mijn oortjes nog vol en eenmaal op de plek van de bestemming, zette ik mijn playlist (christelijke hardloopmuziek) op en ging ik van start. Nog steeds met de instelling even kijken wat er lukt...
 
Het was prachtig weer en op een fietser en twee fotografen na kwam ik niemand tegen en genoot ik van het feit dat ik onderweg was. De eerste km ging dan ook echt lekker met een record snelheid liep ik deze! Wauw dacht ik dit gaat goed! Vrolijk rende ik verder en na 2,5 km was ik bij het keerpunt en besloot ik even een break te nemen. Want wat was het mooi hier! De zon die schitterende in het Zwarte Meer was echt zo mooooooi! Ik kreeg de neiging om mijzelf neer te planten op een steen maar heb het niet gedaan. Ik haalde een paar keer diep adem en GENOOT! Ik maakte diverse foto's en besloot uiteindelijk na, wat beleek achteraf, een veelste lange pauze weer op pad te gaan.
 
Jep een veelste lange pauze. Dat vonden de benen niet fijn. Het was lastig weer op gang te komen dus het waren zware 2,5 km terug. Zwaar in fysieke zin maar ook vooral mentaal zwaar! Alles kwam zo'n beetje voorbij in die 2,5 km. Echt bizar hoe dat toch telkens werkt bij mij! Ik voelde mij blij omdat ik er nog ben en hier aan het hardlopen was. Ik genoot van de mooie omgeving, ik had tranen in mijn ogen van verdriet en pijn, ik was boos en vroeg mij af waarom ik? etc. etc.
 
Tsja en weet je wat nou zo naar is; niks van dat alles kwam echt goed los maar was wel aanwezig. Ik droeg dus een lood zware rugzak met mij mee. Even dacht ik ermee te stoppen en de handdoek in de ring te gooien. Wat had dit nog voor een zin?! Die 5 km gaat mij nooit lukken volgende week?! Mijn tempo is veelste laag; ze lachen me uit! Ben ik dan wel op tijd binnen!? Waarom besloot ik vanochtend buiten te gaan hardlopen?! Echt hoor het schoot allemaal door mij heen! Kortom Annie was volop aanwezig (note: Annie noem ik dat ene stemmetje in mijn hoofd) en het duurde even voordat ik dat besefte.
 
Ik wist dat ik twee dingen kon doen nu en dan was opgeven of op zoek gaan naar. Ik besloot het laatste te doen en graafde diep van binnen en je raad het al ik vond HAAR weer terug, die powergirl en dacht ja doei "Kom op Daan wij gaan ervoor!" Jij kan dit! Jij bent ook het gevecht aangegaan met jouw borstkanker en eerder met je beroerte dan moet je dit ook echt wel kunnen! En dan doe je er maar lang over! Wat maakt dat uit!
 
Ik raapte mijzelf dus weer bij elkaar en ging op pad. Op pad naar de 5km eindstreep die langzaam steeds dichterbij kwam! En ja ik heb het gehaald vandaag! Een top tijd nee helemaal niet. Baal ik daarvan ja en nee. Ja, omdat ik graag gezien had dat ik wat sneller was en nee omdat ik ook echt wel TROTS ben op mijzelf dat ik dit maar mooi gedaan heb!
 
Mijn les van vandaag; ik heb zowel fysiek als mentaal nog heel wat stappen te maken echter is het wat mij betreft net als oefenen voor de 5 km; stapje voor stapje, kilometer voor kilometer, soms even vooruit en soms ook even stilstaan of een stapje achteruit. Het is langzaam opbouwen en tussen de trainingsdagen ook rust nemen. Ik weet dat ik links of rechts om er komen ga ondanks dat de weg die ik moet gaan niet makkelijk is! Dus op naar de volgende keer! 

Opgeven is geen optie

Monday 24th Feb
“Kom op Daan je kan het!” roept Evy in mij oren. Ja, duh ik kan het dat weet ik maar nu kan ik het effe nog niet!! Ik ben allang blij dat ik weer kleine stukje rustig kan rennen. Dus ja “je kan het” is een mooie aanmoediging maar poeh wat is dit zwaar!! Wie had dit ooit gedacht. 

Ik was woensdagochtend 13 november er echt van overtuigd dat ik die 5 km ging halen. Mijn tempo lag al een stuk hoger en ik merkte echt verschil qua conditie. Ik wist toen zeker dat die bruggenbouw in april goed te doen zou zijn! 

Toen wist ik echter nog niet dat ik die avond om 17:01 uur gebeld zou worden door de huisarts en dat niet veel later mijn leven er anders zou uitzien. 

Nu drie maanden later ben ik weer gestart bij 0 en aan het opbouwen voor de zoveelste keer. Jep je leest het goed voor de zoveelste keer. Ik schrijf daar de vorige keer al over. En Evy Evy blijft vrolijk mij aanmoedigen en roepen dat ik het kan! 

En ik?? Ik bedenk mij voor de zoveelste keer dat opgeven geen optie is. Dus ja ik push mijzelf elke ochtend die loopband op om te zorgen dat ik mijn doel ga halen! 

5 km Bruggenloop dat weet ik nog niet maar de 5km LoveLife Run in Almere dat is een feit dat gaat mij lukken! Sponsoren voor deze run dat kan nog steeds via de link in mijn Bio echter een aanmoediging onder mijn post waardeer ik ook! 

Mijn hardloop carrière

Saturday 15th Feb

Mijn allereerste keer hardlopen was op 17 februari 2019. Het was ook mijn eerste kennismaking met Evy. Je kent haar vast wel of mogelijk heb je weleens van haar gehoord. Tijdens de training moedigt ze jou aan en in bijna alle trainingen roept ze wel een keer “Ik ben fier op U! Heerlijk toch! Ik hou ervan en loop graag samen met haar.                                                                                                                                                                           Wat sporten betreft hier heb ik altijd een haat-liefde verhouding mee gehad; meer haat dan liefde hoor. Niks voor mij dat kon ik toch niet met mijn lichaam en zo kan ik nog allerlei gedachten beschrijven. Maar goed kennelijk besefte in 2019 dat ik niet langer zo kon doorgaan met mijn body en besloot dus op die dag, 17 februari 2019, mijn hardloopschoenen onder te binden en mij er eens aan te wagen.                                                                                                                                         

En ik weet nog goed dat het echt naar meer smaakte na die eerste keer. Ondanks dat mijn tong regelmatig op mijn knieën hing en het rennen was van lantaarnpaal naar lantaarnpaal ik hield vol. Want ja opgeven was in mijn ogen geen optie. Tijdens de corona tijd liep ik regelmatig virtuele hardloop rondes en ontving ik mooie medailles. Voor mij een mooie stimulans om door te gaan.                                                                                                                      9 november 2020 zorgde er echter voor dat ik mijn hardloopschoenen in de bomen hing en uiteindelijk haalde ik ze in juni 2021 er weer uit. Wederom startte ik weer samen met Evy en ging ik op weg vanaf training 1. In februari 2022 stopte ik weer om vervolgens in oktober 2022 het weer op te pakken echter na een maand stopte ik weer.                                                                                                                                                                                                In december 2023 besloot ik het hardlopen weer op te pakken echter moest ik na een maand weer stoppen. Ik had zo’n last van mijn overgangsklachten, migraine en zere spieren en gewrichten dat het echt niet meer ging. Ik had continue pijn, sliep slecht en was continue moe.                                                                                                                                                                           

Medio april 2024 kreeg ik hormoontherapie (niet verwarren met de hormoontherapie die ik nu heb!) en verdwenen veel van mijn overgangsklachten en had ik met name minder last van zere gewrichten en spieren.  Ik besloot daarom dan ook om in augustus 2024 weer aan de slag te gaan. Ik startte bij training 7 van hardlopen met Evy en ging fier op pad. Ik kreeg er lol in en merkte naarmate de trainingen vorderde er ook echt een opbouw in mijn conditie zat. Dit maakte dat ik alleen nog maar enthousiaster werd.                                                                                                                   Helaas gooide mijn borstkanker roet in het eten en liep ik 15 december mijn laatste rondje voor mijn borst besparende operatie. Hardlopen was nu geen optie meer. Afgelopen maandag 10 februari ben ik langzaam aan weer begonnen. Voornamelijk kijken en uitproberen wat het doet met mijn borst. Of ik last heb daarna, hoe lang lukt het, etc. Vandaag  heb ik zelfs Evy erbij gepakt. Het gaat nog niet makkelijk, de borst en alles daaromheen vinden het nog niet altijd even fijn. Maar he de eerste meters hebben we gemaakt en dat voelde goed.                                                                                                                                   

Ik merk wel dat mijn borstkankerreis ervoor gezorgd heb dat ik zowel fysiek als mentaal behoorlijk heb moeten inleveren. Het opbouwen heeft tijd, geduld en discipline nodig. Uiteraard heb ik voor nu een plan gemaakt en dat is; drie x per week op de loopband met Evy en de andere drie keer wandelen op de loopband. Een keer per week geef ik mijzelf altijd vrij af en hoef ik even niks. Laten we hopen dat het genoeg is om 25 mei de 5 km te lopen in Almere en wie weet als het sneller al beter gaat dan kunnen we heel misschien wel meedoen met de Bruggeloop in Kampen. Hier had ik mij vorig jaar al voor ingeschreven. Duim jij mee voor mij dat deze hardloopreis voorspoedig gaat verlopen?! Ik heb alvast 1 trouwe fan dat is Joep. Hij oefent voornamelijk tijdens mijn sportmomentje diverse yoga houdingen. 

Trainen voor de LoveLife Run almere

Wednesday 12th Feb
Vanochtend ging ik het gevecht weer aan met de loopband. Het gevecht omdat het me elke ochtend veel moeite kost om er weer op te gaan staan. Ik doe het omdat ik weet dat het goed is maar pffff de stap er naar toe.......
 
Maar goed ik merk wel dat het me helpt dat ik nu een doel heb waarvoor ik het doe; de LoveLife Run Almere 25 mei. Ik wil hier 5km gaan hardlopen voor het goede doel In totaal krijgen in Nederland meer dan 128.000 mensen per jaar kanker, dit zijn er 14 per uur. Onder het motto Love Life Fight Cancer doe ik mee door 5km te gaan hardlopen. Je kan mij hiervoor sponsoren trouwens door naar mijn pagina te gaan. Ik zal de link hieronder zetten.
 
Maar terug naar de loopband. Vandaag, nee eigenlijk maandag al, ben ik begonnen met kleine stukjes hardlopen op de loopband. En ja voordat er een hele discussie los barst ik noem het hardlopen al is het eigenlijk joggen. Klinkt toch lekkerder hardlopen dan joggen althans in mijn oren wel. 
 
Hoe dat er dan uitziet? Nou niet! Met twee handen houd ik mijn zere borst geklemd tegen mijn lijf en zo loop ik dan hard op de loopband omdat het anders pijn doet. De juiste sport bh heb ik namelijk nog niet gevonden die dit voor mij doet. Mocht je trouwens een tip hebben dan lees ik het graag!
 
Vanochtend hield het in dat ik 7,5 minuut warm liep met een tempo van 5,5 km/h, daarna 7,5 minuut hardlopen in dit tempo en dit herhaalde ik dan nog keer met tot slot 5 minuten uitlopen in een steeds langer tempo. Ik kan je zeggen dat dit zweten en hard werken is maar ik ben echt reuze trots op mijzelf dat dit lukt en ook weer ergens op gaat lijken. Mijn intentie is dit verder uit te gaan bouwen mits mijn borst hier goed op reageert en ik niet te veel last heb. We gaan het zien! Moedig jij mij aan?
 
https://www.fightcancer.nl/fundraisers/danielleslofstra/lovelife-run-almere

wie ben ik

Wednesday 12th Feb
Mijn naam is Danielle Slofstra. Ik ben 52 jaar, getrouwd met Lodewijk. Samen hebben we 2 zonen; 1 van 17 en 1 van 22 jaar. Joep, onze ruwharige teckel,  en Spyro, een koningspoedel, maken ons gezin compleet. In mijn vrije tijd vind ik het heerlijk om te schilderen, te schrijven, te haken en te wandelen. Met hardlopen ben ik de afgelopen jaren al meerdere keren begonnen. Eerst in februari 2019 echter na mijn beroerte in november 2020 lag het even stil. Dat jaar daarna heb ik weer een poging gewaagd, etc. Zo ook ben ik september 2024 weer gestart en kreeg ik er zelf plezier in. Echter in november kreeg ik borstkanker en na nog een aantal rondjes moest ik mijn schoenen in de kast laten na mijn borst besparende operatie. Alle behandelingen in het ziekenhuis zijn reeds achter de rug. De komende 5 jaar heb ik nog een nabehandeling in de vorm van hormoontherapie. Gezien alle bijwerkingen die ik las voor mij de reden onder andere om de hardloopschoenen weer onder te binden. Echter de pijn in de borst maakte het niet makkelijk erop. Ik besloot dus een loopband aan te schaffen en zo eerst te starten met wandelen hierop. Nu ben ik zover dat ik weer kleine stukjes hardloop erop en dit wil ik uitbreiden zodat ik uiteindelijk de 5km kan hardlopen in mei. Ik zou het leuk vinden als jij mij sponsort. Alle kleine beetjes helpen

Thank you to my Sponsors

€20,89

Jolanda Pranger

Als lotgenoot heb ik alleen maar respect voor wat je gaat doen. Veel succes!!

€20,00

Diana Bolderman

Geïnspireerd door jou (opnieuw) ben ik vandaag ook weer begonnen met hardlopen ❤️ Ik wil je heel veel succes toewensen met het trainen en het uiteindelijk lopen van de loveliferun 😘💪🏼

€30,89

Gerrie Slofstra

Succes Daan, ik ben trots op je en je gaat het zeker redden, Je bent een kanjer, een doorzetter 💖

€30,89

Dhr. Rei Slofstra

€20,00

Isla F Silva

Blijf sterk mijn lieve schoonmoeder

€30,00

Timo Slofstra

€20,89

Jozien Breen

Mooie actie Danielle. 😍

€20,89

Adrie Troost

Zet ‘m op Danielle. 💪🏻

€10,00

Eveline

Trots op je.

€100,89

Lodewijk Slofstra

Je bent een KANJER!!

€10,89

Anonymous

Succes lieve dappere nicht!

Show more