Van wereldreizen naar chemo's
Voor een reeks deelnemersverhalen gaan we in gesprek met oude en nieuwe deelnemers van onze evenementen, maar ook met organisatoren en vrijwilligers.
Bianca was niets vermoedend voor 1,5 jaar op wereldreis, midden in haar avontuur. Ze keert terug naar huis voor een paar weken om haar fiets op te halen, om de reis af te sluiten zoals ze die begonnen is. De bobbel die ze dan voelt, bleek bij thuiskomst toch helemaal mis te zijn. Vanaf dan staat haar wereld op z’n kop. De wereldreis gaat door met een reis naar herstel.
Groots avontuur
"Ik had mijn zinnen gezet op een groots avontuur. Even helemaal weg zijn, doen waar ik zin in heb, op jezelf aangewezen, genieten van het leven!"Hiernaast verdiept ze zich al twaalf jaar in spiritualiteit; nondualiteit. Wat begon met het boek; De kracht van het nu, van Eckhart Tolle.
“Ik begon in 2023 aan mijn wereldreis. Niet om weg te vluchten, maar juist om de wereld te ontdekken.” Op de fiets met haar tentje en alles er op en eraan, vertrok ze vanuit Nederland naar Spanje, op weg naar Barcelona. Ze reed verder door de bergen naar Valencia, maakte een mooie tussenstop op Ibiza, en stak met de boot over naar Italië.
Doorkruist Italië om vanaf Bari over te steken met de boot naar Griekenland. Vanaf hier volgt ze haar weg via de Balkan kustroute tot Split, Kroatië. Na 5000 km fietsen is het tijd om even uit te rusten op een festival in Hongarije. "Maar net toen ik me op m'n sterkst voelde,brak ik daar mijn enkel."Terug naar huis, 8 weken met gips, wachten totdat de enkel herstelt is.
Heimwee
Na het herstel was het tijd voor het volgende avontuur; liftend naar Istanbul, vliegend naar India. Drie maanden backpacken door India, gevolgd door een maand achterop de motor in Nepal, twee maanden Indonesië, en nog 2 maanden Kenia. Een rijke, chaotische, bijzondere tocht.
Maar zelfs de grootste avonturier kan heimwee voelen. "En ik verlangde weer naar het vertrouwde; rust en regelmaat. Ik miste thuis en wilde graag naar haar familie en vrienden. Dus dat werd het plan." Naar huis om iedereen te knuffelen en dan nog een sportieve uitsmijter, met de bus naar Kroatië en 2500 km terug op de fiets.
Verdacht knobbeltje
"Toen ik terugkwam uit Kenia voelde ik een verdacht knobbeltje in m'n borst. Dus ik dacht: eerst even naar de huisarts. Kan van alles zijn, toch?” De huisarts stelde haar gerust, het zag er niet verontrustend uit. Met de afspraak dat ze het knobbeltje goed in de gaten zou houden. Dat deed ze, halverwege de fietstocht naar huis voelde ze het knobbeltje groeien.
“Woensdag kwam ik thuis. Vrijdag zat ik alweer bij de huisarts. En toen ging het snel.” De huisarts stuurde Bianca nu wel door naar het ziekenhuis. Het knobbeltje bleek een triple negative tumor te zijn. Een agressieve vorm van borstkanker, maar gelukkig zonder uitzaaiingen.
Eerst werd er gestart met hormoon injecties voor het invriezen van eitjes. Vanwege kans op onvruchtbaarheid door de chemo's. Vlak hierna begonnen de eerste chemokuren. De bijwerkingen waren heftig; onvoorstelbare vermoeidheid en al snel haarverlies. “ Vanaf dat moment heb ik direct al mijn profielfoto’s veranderd naar een kale kop. Het is wat het is. Ik ga me niet verstoppen. “
Weg naar herstel
“Ik ben yoga blijven doen en zoveel mogelijk blijven wandelen, fietsen en sporten. Al was het soms maar een beetje.” Na de laatste chemokuur zou ze vier weken rust krijgen, maar net vóór de operatie bleek de tumor toch weer wat te groeien. De operatie werd vervroegd. “Dat was mijn dieptepunt. Nu kon ik niet anders meer dan echt rust nemen". En even daarna kwam een vriend met het idee van deze run. Hij zei tegen haar: “Als jij niet tegen die tijd niet kunt lopen, dan duw ik je wel in een rolstoel.” En dat was precies het duwtje dat ze nodig had. Ik ging ervoor!
Tijdens haar hele proces heeft ze een appgroep waarin ze alle updates geeft. Daarin deelde ze ook haar deelname, net zoals op Facebook en Instagram. Toen is de bal gaan rollen.
“Ik kan alweer vijf kilometer afleggen. Nog niet helemaal rennend, maar ik ben onderweg.” De operatie was op 14 maart. Vier weken later begon ze al aan de bestralingen. Inmiddels is ze begonnen aan chemopillen. Deze kan ze thuis slikken en ze zouden minder bijwerkingen moeten hebben. “Ik voel me goed genoeg. Ik ben positief. En ik ga die run gewoon doen.”
"Life is a big adventure, like a rollercoaster"
Wil jij ook meedoen aan een hardloop evenement van Fight cancer? Klik dan hier
