Paratriatleet Saskia van den Ouden: “Elke kankerpatiënt is gebaat bij snelheid.”

10 Aug 2021

Saskia van den Ouden (48) houdt van snelheid. De voormalig Europees kampioene paratriathlon was in topconditie toen er in maart 2021 darmkanker bij haar werd geconstateerd. Amper 4 maanden later meldt ze zich aan voor de Swim to Fight Cancer in Breda om 2 kilometer te zwemmen. “Ik doe mee om ervoor te zorgen dat kankerpatiënten nog sneller geholpen worden.”

“Of je nu altijd gezond eet of topsporter bent, zoals ik, kanker kan iedereen overkomen,” vertelt Saskia van den Ouden. Toen ze hoorde dat ze darmkanker had, wilde ze maar één ding. “Mijn vent mocht niet eens mee naar het ziekenhuis. Ik kon niet eten, mijn prothese niet meer dragen en zat in een rolstoel. Vage klachten werden erger. Ik sliep niet meer. Het enige wat ik wilde, was die kanker eruit.”

Vanwege haar goede conditie sloeg Van den Ouden het Fit to Fight programma over, dat normaal zo’n 6 tot 8 weken duurt. En dus kon ze een week na de diagnose onder het mes. Drie dagen na de ingrijpende operatie mocht Van den Ouden op eigen verzoek weer naar huis. “Het was bizar hoe snel alles ging. Achteraf gezien is dat mijn geluk geweest, want daarna ging alles vanwege corona nog verder op slot.”

Dat Van den Ouden wel tegen een stootje kan, blijkt uit het verhaal achter haar amputatie. Een goedaardig gezwel dat zich na haar laatste zwangerschap in haar been nestelt, beheerst vanaf 2004 zes jaar lang haar leven. Na twaalf operaties belandt ze in een rolstoel. Totdat er nog maar één optie over was: amputatie. “Ik heb er geen traan om gelaten. Mijn prothese was een bevrijding. Eindelijk kon ik weer leren lopen.”

Tijdens het revalideren toont Saskia zich bloedfanatiek en droomt van meer. Weer hardlopen. Vrijheid voelen. Maar een blade, een sportprothese, is volgens de revalidatiearts wegens de vele operaties niet meer mogelijk. Saskia geeft niet op.

In prothesemaker Livit vindt ze een medestander. De offerte – grofweg 6.000 euro – stuurt ze naar het Radio 538 spelletje Hier met die rekening met de begeleidende tekst: “Ik mis een poot en ik wil een poot, want ik ren alleen in mijn dromen”. Een geëmotioneerd radio-interview met Edwin Evers leidt tot een toezegging voor de blade. 

Het gesprek met de radiopresentator blijft niet onopgemerkt. Na een talentendag voor para-atleten worden haar zwemtrainingen aangeboden om zich klaar te stomen voor de paratriathlon. Elke werkdag ligt ze om zes uur ’s ochtends in het water. In de tussentijd ontvangt ze haar blade. Met vallen en opstaan leert ze rennen, ondersteund door begeleiders van de triathlon bond. Tijdens haar eerste wedstrijd, uitgerekend het WK paratriathlon in London, sleept ze een bronzen plak binnen. De toon is gezet. In de daaropvolgende jaren schrijft Saskia twee gouden plakken voor het EK en twee bronzen medailles voor het WK paratriathlon op haar naam.

Twee kilometer zwemmen in open water is momenteel ook voor Van den Ouden een uitdaging. Hoe ze zich daarop voorbereid? “Ik weet dat ik nu een half uur borstcrawl kan. Van daaruit ga ik opbouwen en naar mijn lijf luisteren.”

Toch is het niet de snelheid in het water waar het Van den Ouden om te doen is. Afgelopen voorjaar voelde ze zich letterlijk ingehaald door kanker. “Een been kan je missen. Maar kanker in je lijf, daar heb je geen grip op. Ik haalde me van alles in het hoofd en zag door de bomen het bos niet meer. Die allesoverheersende angst vind ik moeilijk om te delen.”

Van den Ouden wil via haar deelname aan de Swim in Breda bijdragen aan de snelheid waarmee kanker ontdekt en behandeld wordt. “Hoe sneller je erbij bent, hoe groter je kansen. Onderzoek naar kanker speelt daar een enorm belangrijke rol in.”

Tips van coach Saskia

Saskia zal de komende weken tips geven over hoe je je het beste kunt voorbereiden op de Swim. Houd onze socials dus goed in de gaten.